Verslag schouwwandeling park Klarenbeek, Hazegrietje en Braamberg d.d. 01/11/202
Vooruitlopend op de nog op te stellen beheervisie – waarin ook het Hazegrietje en de Braamberg betrokken worden – startten we op de parkeerplaats van de volkstuinen op de Braamberg aan de Wagnerlaan. Aanwezig waren Van Parken en Bossen: Jan Floor, Rob Borst, Louis Zweers van het Waterschap Gelderland. Helaas namen slechts vier belangstellenden deel aan de wandeling op deze mooie herfstdag.
De Braamberg is een onbekend pareltje en kent een grote biodiversiteit.
Midden in dit gebied ligt een tehuis van Pro Persona en het grenst direct aan ziekenhuis Rijnstate. Het terrein is erg heuvelachtig en kent diverse bossages van beuken en eiken, afgewisseld met open landschap.
De wandeling start met een uiteenzetting waarom Braamberg en Hazegrietje belangrijk zijn omdat deze gedeelten de verbinding vormen van de “Groene Wig” (Zijpendaal, Sonsbeek, Park Presikhaaf, Angerenstein en Presikhaaf. Jan geeft aan dat deze Hollandse zomer erg goed is geweest voor het groen: er zijn veel scheuten aangegroeid en de bomen staan er goed bij.
We starten bij de paardenweide (locatie 1): hier is duidelijk te zien hoe de paarden voor een kale modderige grond zorgen en dat daardoor erg veel erosie optreedt.
Ook hier zal – net zoals in alle Arnhemse parken – het verhuren van weides aan particulieren worden afgebouwd. Men denkt om in de toekomst hier met het Natuurcentrum (voormalige kinderboerderij Presikhaaf) de weides in het voor- en najaar dynamisch te begrazen door koeien en schapen. Hierdoor zal er minder verdichting van de ondergrond optreden. Dit is al duidelijk waarneembaar op de plekken waar de weides inmiddels opgeheven zijn.
Bij locatie 2 kijken we richting Pro Persona en zien een forse begroeiing van Dijkviltbramen. Er is niet bekend, waarom dit deel van Arnhem De Braamberg heet, maar dat laat zich wel raden.
Nadat we de Apeldoornseweg zijn overgestoken, komen we in het Hazegrietje terecht. Hier staan we even stil bij een grote wadi (locatie 3). Op deze plek, direct langs de weg, was veel Japanse Duizendknoop te vinden. Dit is een invasieve plant die enorm voortwoekert en bijna niet te verwijderen is. Op diverse manieren is op deze plek getracht om deze te bestrijden: uiteindelijk is stomen en elektrocuteren succesvol gebleken.
Aan de overzijde van de Cattepoelseweg staan we stil bij de grote weides die omzoomd worden Haagdoornstruiken. De weides worden veelvuldig gebruikt als hondenuitlaatgebied en er zijn zelfs struiken weggehaald om ‘olifantenpaadjes’ te maken (locatie 4). Gefilosofeerd wordt over de voors- en tegens- om honden te laten loslopen en hun behoeften te laten doen zonder deze op te ruimen. Het is overigens- in tegenstelling tot wat velen denken – ook verplicht om hondenpoep op te ruimen in de losloopgebieden.
Weer terug op de Braamberg, kijken we op het hoogste punt naar de weide die recent sinusvormig gemaaid is (locatie 5).
Een flink deel van het afgevoerde maaisel wordt verkocht aan een manege. Parken en bossen zal nog onderzoeken of het mogelijk is om de in ruil daarvoor te leveren paardenmest bij diverse projecten in de stad te hergebruiken.
Na een wandeling van bijna 2 uur bedanken de deelnemers Jan Floor en Rob Borst: een van ons overhandigt hen
een potje honing van eigen honingbijen (uit park Klarenbeek). Deze worden in dank aanvaard.
Verslag: 05-11-24 K. Kleinendorst